Friday, July 27, 2007
.jpg)
Tuesday, July 24, 2007
death is the new black
four years bestseller ang tuesdays with morrie. na-browse ko last week sa subic ang kopya ng kaibigan ko. life lessons ng isang college prof who had come to terms with his impending death. death sells.
dahil diretso akong subic last week hindi ako nakapunta sa burol ng lola ni zeena. huli ko nakita si lola eh nung umuwi kaming lasing ni zeena sa kanilang bahay sa fairview last year. paakyat na ako ng hagdan kasunod ni zeena nang biglang lumabas si lola sa kwarto niya at pinagtatatanong ako kung sino ako. oo nga naman, madaling araw at nakasilip siya ng di kilalang lalaki na naglalakad sa labas ng pinto niya.
nahuli din ang biyahe ko pa-luzon para makapunta ako sa burol ng tatay ni bingboy sa cavite. nuong isang taon nakapunta pa ako sa burol ng nanay niya sa bayawan, negros oriental. doon ko huli nakita si tatay, sa bahay nila na katabi ng terminal ng ceres na ginipit sila sa kanilang right of way dahil ayaw ibenta ni tatay ang kanilang lupa sa may-ari ng bus company.
doon sa bahay na iyon ko huling nakita din ang kapatid ni bing na si adette na namatay na din pagkatapos ni nanay. payat na payat na si adette noon at di na nakakalakad. malayo ang itsura nuong nakita ko siya nuong dumaong sandali ang pa-maynila naming barko ni bing galing cagayan de oro halos isang dekada na ang nakalipas. macho at batu-bato ang nakatatak na itsura ni adette sa isipan ko. ngayon wala na siya, si nanay at si tatay. naulila nang lubos si bingboy, nakikiramay ako sa kanyang pagdalamhati. hanggat buhay ako di siya mangungulila sa kaibigan.
yan din ang sinabi ni judy sa pasasalamat sa nakiramay sa kanilang magkakapatid, nang maulila na sila sa magulang sa pagyao ni papa. naikwento ni judy sa akin na kabaligtad sa aking naging buhay eh siya tumira sa iisang bahay lamang for more than thirty years. silang dalawa ni papa ang naiwang magkasama sa bahay na iyon ng mag-sarili na ang mga kapatid niya ng tirahan. umalis lang sila doon nito na lang na umalis si judy para magtrabaho sa thailand. ngayon kakabalik lang ni judy. si tatay naman ang nagbyahe.
nang i-browse ko ang tuesdays with morrie i remembered the article sa world news about this hotel in india where people check-in to...well...die. they go there kasi it's just beside the ganges river na holy sa mga hindus. expecting to be reincarnated, they don't look at death like we do, celebratory pa nga dahil umuusad sila sa karmic journey nila. if they don't die within two weeks, they will be asked to check out muna to give way to others.
there's this line about reincarnation sa movie na before sunrise....pero, that would be for another post. for now eh we make way to those who already lived out their lives at habang di pa tayo makakasabay sa kanila ay sabi ng inxs "live baby live!"
dahil diretso akong subic last week hindi ako nakapunta sa burol ng lola ni zeena. huli ko nakita si lola eh nung umuwi kaming lasing ni zeena sa kanilang bahay sa fairview last year. paakyat na ako ng hagdan kasunod ni zeena nang biglang lumabas si lola sa kwarto niya at pinagtatatanong ako kung sino ako. oo nga naman, madaling araw at nakasilip siya ng di kilalang lalaki na naglalakad sa labas ng pinto niya.
nahuli din ang biyahe ko pa-luzon para makapunta ako sa burol ng tatay ni bingboy sa cavite. nuong isang taon nakapunta pa ako sa burol ng nanay niya sa bayawan, negros oriental. doon ko huli nakita si tatay, sa bahay nila na katabi ng terminal ng ceres na ginipit sila sa kanilang right of way dahil ayaw ibenta ni tatay ang kanilang lupa sa may-ari ng bus company.
doon sa bahay na iyon ko huling nakita din ang kapatid ni bing na si adette na namatay na din pagkatapos ni nanay. payat na payat na si adette noon at di na nakakalakad. malayo ang itsura nuong nakita ko siya nuong dumaong sandali ang pa-maynila naming barko ni bing galing cagayan de oro halos isang dekada na ang nakalipas. macho at batu-bato ang nakatatak na itsura ni adette sa isipan ko. ngayon wala na siya, si nanay at si tatay. naulila nang lubos si bingboy, nakikiramay ako sa kanyang pagdalamhati. hanggat buhay ako di siya mangungulila sa kaibigan.
yan din ang sinabi ni judy sa pasasalamat sa nakiramay sa kanilang magkakapatid, nang maulila na sila sa magulang sa pagyao ni papa. naikwento ni judy sa akin na kabaligtad sa aking naging buhay eh siya tumira sa iisang bahay lamang for more than thirty years. silang dalawa ni papa ang naiwang magkasama sa bahay na iyon ng mag-sarili na ang mga kapatid niya ng tirahan. umalis lang sila doon nito na lang na umalis si judy para magtrabaho sa thailand. ngayon kakabalik lang ni judy. si tatay naman ang nagbyahe.
nang i-browse ko ang tuesdays with morrie i remembered the article sa world news about this hotel in india where people check-in to...well...die. they go there kasi it's just beside the ganges river na holy sa mga hindus. expecting to be reincarnated, they don't look at death like we do, celebratory pa nga dahil umuusad sila sa karmic journey nila. if they don't die within two weeks, they will be asked to check out muna to give way to others.
there's this line about reincarnation sa movie na before sunrise....pero, that would be for another post. for now eh we make way to those who already lived out their lives at habang di pa tayo makakasabay sa kanila ay sabi ng inxs "live baby live!"
Wednesday, July 18, 2007
public ad
Wednesday, August 8, 2007 9:00 a.m.
Synchronized Breastfeeding Worldwide
Central Site: Tandang Sora Hall, TESDA Women's Center
TESDA Complex, Taguig City
Partner: World Alliance for Breastfeeding Action (WABA)
www.breastfeedingworld.net
Thursday, July 12, 2007
amigas
hindi ko maintindihan kung bakit nilalanggam ang tubig sa airpot sa office...
sabagay marami naman akong bagay na hindi maintindihan...
sabagay marami naman akong bagay na hindi maintindihan...
Tuesday, July 10, 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)
