Friday, February 29, 2008

happy 16th ayi


Hi Lorena,

It’s now 2:00 in the morning, tahimik na dito sa bahay except for the sound of the keyboard as I write. Sana makabalik ka na uli dito soon, the place looks a lot better now compared sa last time na andito ka, at malayo na mula sa itsura nuong unang punta mo. It’s a nice place to come home to, lalo at may plants na sa likod, at may mirror na rin nga pala para sa iyo.

Kagabi pinakita sa kin ni Che ang mga scanned pictures na nilagay ng Lolo Omeng mo sa isang CD, mga lumang prints galing sa ibat-ibang lumang albums. Halo-halo, may pictures pa nga lolo ni Lolo Omeng. May mga pics din dun nung maliit ka pa, baby at pre-nursery pics mo, nung panahon na tumatakbo ka pa para sumubsob ng yakap sa akin kapag nagkikita tayo. Nasesenti ako minsan dun sa panahon na iilan pa lang kami na iniikutan ng mundo mo.

Just lately na-invite ako sa google group ng mga batchmates ko nung high school, more than twenty years ko nang hindi nakita yong mga kaibigan ko na iyon, mula pa ng graduation namin. Ngayon ay ikaw na ang graduating sa high school. May parte sa utak ko na hindi ganap na matanggap na umabot ka na sa edad ko nung nakasama ko sila sa kasiyahan, kadramahan at pakikipagsapalaran sa buhay teenager.

I hope that life has been kinder to you and your friends sa panahon ngayon, that you heal better from your childhood and teenage woundings at walang psychological scars and emotional baggage ang maiiwan sa inyo sa kinabukasan. Life lessons lamang sana ang dadalhin ninyo into your adulthood.

Sana to some extent ay nagkatotoo ang kagustuhan ko na ma-enjoy mo to the fullest ang iyong pagkabata at pagiging estudyante, na hindi ka naging deprived sa life choices and opportunities to develop yourself and to enjoy life. At the same time hindi ka naman sana na-”shelter” masyado, na crippled ka nang harapin ang mga reyalidad ng buhay. It’s hard to balance na palakihin ka na may positive outlook sa buhay pero maging mapagbantay din ka sa pananakit at panlilinlang ng iba.

It helps na mabait kang tao, masaya ako na hindi ka naman lumaking salbahe o kaya ay nagpapasalbahe. Nagpapasalamat ako sa magandang pagpapalaki sa iyo ng Mama Gerrie at Tito Fabo mo. Nasabi ko na sa iyo dati na noon pa lang ay alam ko nang you’ll grow up into such a wonderful person. You’ll always be my daughter, my only child, pero it is nice na you’ve grown up as my friend too.

Sabi mo sa akin dati hindi ko kailangan mag-sorry sa iyo sa mga naging kumplikasyon sa iyo ng mga life choices ko. You are such a strong person, kahit iyakin, and very kind, especially to me, kaya naman mahal na mahal kita. Salamat po.

Love kita super, kahit hindi tayo nagkakasama parati ay sa iyo umiikot ang mundo ko. All the little things I do to try make this world a better place, I do it for you. I am so disturbed and worried that the changes that I want to see in this world na mamanahin mo are not happening as fast as I want it to. Sorry hindi na namin ma-reverse ang global warming, sorry hindi namin na-protektahan ang forest cover at mangroves na kakailanganin ninyo, sorry at nasa disadvantage pa rin ang kababaihan sa ating lipunan, sorry at laganap pa rin ang abuso at kahirapan. Sorry I’ve been an absentee father foolishly trying to make the world a better place for you and yet it seems hindi din ako makakabawi sa iyo sa larangang ito.

May pari dati na nagsabi na we all try to make this world a better place kasi this is in fulfillment of God’s work, we are instruments of the divine pero we could never finish God’s work in our lifetime, we do what we can and hope that others build upon what we are able to accomplish. I hope that you find your own place and peace in this world, your own designs, but never forget that you are part of the divine.

With all the mistakes I’ve made, I’m really not the best person to give anyone any advice, but feel free to draw on the lessons that I’ve learned in life. I won’t tell you how to live your life but let my stories guide you in your own journey. Intertwined our lives may be but we go on our own life paths, at times traveling along side and even crisscrossing each other. There will be times when we will journey far from each other, I won’t always be there with you every step of the way but I’ll always be looking over you, after you.

Kung saan ka man mapunta, wherever your dreams may take you, you’ll always have a home na mauuwian sa akin, you can come home anytime. Wherever you are, I’ll be home there too. Basta kung nasan ka man, always use sunscreen.

Iniluluwal lamang daw ng mga magulang ang kanilang sanggol sa daigdig pero hindi nila ito pagmamay-ari, ang bawat isa ay anak ng sanlibutan, a child of the world. I’ve been very blessed na ikaw ang salinlahi ng buhay ko. I’m proud to know that you became a better version of myself and I have you to thank for making me that better version of myself too. Kahit hindi na ako makapagtanim ng puno o makapagsulat ng libro, masaya na ako sa pamana ko sa mundo.

Ingats parati Ayi,

Super Labs, Papa Mel

P.S.
Pang-hele ko sa iyo dati:

Buwan buwan hugis duyan
Ako’y hihimlay sa iyong kandungan

Buwan
buwan ngiti ng kalawakan
Isang hiwang pilak sa alkansyang kawayan

(letter written for ayi's retreat last january)

Thursday, February 28, 2008

kuwentong cubao

wala pa akong napapanood na palikula ni lav diaz. madalas ang ang mga write up at review sa kanya lately sa mga film related sites and groups. minsan naiisip kong mag unsubscribe na lang sa egroups ng cinemanila at up film center dahil nalalaman ko lang ang mga films ipapalabas na hindi ko na naman mapapanood. pero nagkasya na din ako na maglista at saka masigasig na maghanap ng kopya sa friendly neighborhood pirated dvd vendors dito.


kwela siguro manood ng 5 hour batang west side. sabi ni lav diaz na don sa kuala lumpur screening ng 11 hour long na ebolusyon ng isang batang pilipino eh may viewer na gumawa ng virtual kitchen sa harapan niya para lang mapanod nya ng sulit ang ebolusyon.


super tagal siguro mag-download ng lav diaz film. tapos badtrip pa kapag me gumamit lang pala ng title ng film niya, katulad ngayon kakabura ko lang ng nadownload ko sa limewire na un chien andalou eh imbes na ung gawa nila luis bunuel at salvador dali eh clip ng isang video ng sunsilk ang nagplay.... bwakanasiyet.


noong una kong narining yong tungkol sa batang west side eh hindi ako mapakali kung ang lav diaz na guamwa ba non eh pareho sa lav diaz na gumagawa ng album reviews sa jingle magazine noong araw... at siya nga! buti at me nakatago pa akong mga jingle chordmags mula nung bumili ako nung early 80s at ilang na iskor ko din na 1970s pa na issues.


dati eh elibs ako sa uncle dennis ko dahil andami niyang kuleksyon ng 1970s ng jingle, isip ko eh matanda naman na siya kaya siya nagka-kuleksyon ng ganon. tapos naisip ko eh 20n years old na rin pala ang jingle ko naman, aba eh eh, tumanda na din ako. naisip ko din na dati eh me isang issue din ako ng moptop na kasabayan ng jingle dati nung 70s, yong me flipside sa kabila, as in flipside talaga, kalahati ng mag eh naka baligtad so parang dalawa ang covers. nasan na kaya yon.....


kakatwa yong mga articles sa early 80s na jingle, debate ng mga punks at saka new wavers hehe... tsaka ng mga fans ng duran duran at spandau ballet.... wehehehe.


classic siyempre yon icon ng jingle, angel... angel na dyumi-jingle. galing din ng margin art work dati pati mga comic strips na puro kawirdohan. sina roxlee at mga utol niya pa ata ang gumagawa non, at si deng coy miel ba yon. mas nasanay ako sa format ng jingle kaya nung nawala siya at naglabasan na ang mga sangkatutak na music and chordmags ngayon eh hindi na ako nakasabay ng paglipat. napako na ako sa jingle.


ngayon eh kapag nangailangan ako ng chords ng kanta eh sa net na lang ako kumukuha, may tabs pa minsan. pero minsan ay napaisip ako ng makakita ako ng ebay page na isang 1990 issue ng jingle ang binebenta ng P500.... abah! hhmmmmmmmm......... (himas sa balbas) .............. hmmmmmm................ turntable.. turntable.. hhhmmmmmmmmm

Monday, February 18, 2008

birth of the cool


balang araw... paglaki ko... magkakaroon din ako ng turntable

Thursday, February 07, 2008

kimchinovelas

kwela yong coffee prince sa channel 7, nag-evolve na siya into a queer love story.

si andie na nagkukunwaring guy (the cutest guy i've seen) ay nagsabing love niya si bosing arthur niya, na sa kalaunan ay nahulog na rin ang loob nitong si arthur kay andie (while isip ay guy si andie) so ngayon he's trying to grapple with the fact na nagkakagusto siya sa isang bading, which makes him a bading din (linya pa niya kay andie ay "ang hirap sa iyo kasi eh bakla ka, ako hinde, hindi ako bakla) na hirap siyang matanggap.

ang cliche na kwento diyan ay lalaking nainlab sa bading na nagkunwaring babae, eto iba, nainlab sa babaeng akala niya ay lalaki. ngayon, ang kadalasan takbo ng kwento na ganito ay ayaw na ng lalaki sa kinainlaban niya kapag nalaman niyang nagkunwaring babae lang pala na bading iyon.

eh kapag ganon din dito eh kapag umamin na si andie na babae talaga siya eh matatanggap ba siya ni arthur na after ng super tinding internal struggle na tanggapin na nainlab na nga siya sa isang lalaki ay malalaman niyang babae pala yon....

hindi na pwede di ba, kasi sa lalaki na inlab si arthur.... tsaka pwedeng i-twist na ayaw na din ni andie kay arthur kasi nabading na siya....

unless na bisexual na silang pareho sa sexual orientation, pero ganon pa rin, kahit bisexual ka eh panloloko pa din yong nainlab ka sa lalaki tapos babae pala yon, cannot be pa rin yon.

ang pinakamaganda, queer na lang, queer love story, all's well that ends well....

parang yong napanod kong movie dati na may character na lalaki na gusto magpa-sex change para kapag naging babae na siya eh pwede na siyang maging lesbyana, kasi mga babae ang gusto niyang ka-partner pero not while lalaki siya, gusto niya babae karelasyon niya na babae din siya, o bongga divah!

pero bakit ko ba pinapangunahan, makauwi na lang nga sa bahay at masubaybayan ano mangyayari, baka naman babae din talaga si arthur tapos kunwari lang din na lalaki siya na maiinlab sa akala niya lalaki pero babae din pala katulad niya.......ehmen!